Trochę więcej

Początki szeroko rozumianej działalności muzealnej w Siemianowicach Śląskich sięgają lat sześćdziesiątych ubiegłego już stulecia. Powstałe w 1966 roku Towarzystwo Miłośników Siemianowic Śląskich, przemianowane w latach osiemdziesiątych na Towarzystwo Przyjaciół Siemianowic, postawiło sobie za cel gromadzenie pamiątek dotyczących historii miasta oraz ich popularyzację m. in. poprzez wydawnictwa historyczne. Sprawowało też opiekę nad miejscami pamięci – pomnikami i tablicami upamiętniającymi udział siemianowiczan w powstaniach śląskich oraz miejscami martyrologii z czasów II wojny światowej. Z inicjatywy grona działaczy Towarzystwa, do którego należy zaliczyć Irenę Turczyńską, Krystynę Migałę, Alfredę Barnaś, Danutę Dryndę, Bronisławę Krzyżańską, Zbigniewa P. Szandara, Antoniego Halora, zwrócono się w 1972 roku do ówczesnych władz z propozycją utworzenia miejskiego muzeum. Po jej odrzuceniu przez władze wojewódzkie, Towarzystwo Miłośników Siemianowic postanowiło utworzyć Miejską Izbę Regionalną. W ślad za tym ogłoszono akcję zbierania pamiątek i obiektów muzealnych. Zgromadzone zbiory pochodziły zarówno od indywidualnych mieszkańców miasta, jak i od działających przy zakładach pracy (kopalnie „Michał” i „Siemianowice”, huta „Jedność”, Siemianowicka Fabryka Śrub i Nitó, Śląskie Zakłady Przemysłu Cukierniczego „Hanka”, Zakłady Remontowe „Kotłomontaż”) zakładowych izb tradycji narodowej.

Siedzibą placówki muzealnej stał się XVIII – wieczny spichlerz wchodzący w skład Zespołu Pałacowo – Parkowego, który jeszcze do 1974 służył jako obiekt gospodarczy siemianowickiego PGR. Po przeprowadzeniu stosownych prac remontowo – adaptacyjnych utworzono tutaj Miejską Izbę Tradycji Ruchu Robotniczego i Perspektyw Miasta, instytucję, której nazwa stanowiła signum temporis ówczesnych lokalnych placówek muzealnych.

Otwarcie Izby miało miejsce 21 lipca 1974 roku – udostępniono wówczas ekspozycję etnograficzną (której część stanowiło „Tradycyjne wnętrze mieszkalne z II połowy XIX wieku z terenu Górnego Śląska”), okolicznościową wystawę „Polski plakat polityczny” oraz ekspozycję dokumentalną „Siemianowice w Polsce Ludowej”. Program użytkowy Izby Tradycji oraz scenariusz wystawy historycznej został opracowany przez Zbigniewa P. Szandara. Z osób opiekujących się zbiorami i ekspozycjami należy wymienić kierownika Wydziału – Alfredę Barnaś oraz pracownice – Gabrielę Budasz, Lidię Małek oraz wyznaczoną do opieki nad ekspozycją Martę Tomanek – pracownicę Huty „Jedność”. Oprawą plastyczną prezentowanych wystaw zajmowali się artyści plastycy: Stanisław Barnaś, Jan Jończyk, Waldemar Grabka i fotograf Janusz Weintrit. Do ważniejszych zrealizowanych przez nich projektów ekspozycji należy wystawa historyczna w 1982 r. „Tobie Polsko” opracowana przez dr. Zdzisława Janeczka. W ślad za przemianami politycznymi w kraju pod koniec lat 80. została zmieniona formuła miejskich placówek muzealnych. Z dniem 27 stycznia 1989 powołano do życia Muzeum Społeczne, którego kierownictwo objęła Mirosława Sikorska. W 1989 roku została utworzona też w Muzeum Galeria „Po Schodach” prezentująca głównie sztukę współczesną. 25 lipca 1991 roku zapadła uchwała Rady Miejskiej w sprawie utworzenia Muzeum Miejskiego; 17 października tegoż roku nadano placówce statut. Pierwszym dyrektorem Muzeum Miejskiego była Mirosława Sikorska, zaś od 1992 r. do 2018r., funkcję tę pełnił Krystian Hadasz, obecnie dyrektorem muzeum jest Wojciech Grzyb.